’t Was in Haar vragende ogen dat ik mijn antwoorden vond,

Moeder van drie dochters, waaronder mezelf.

“Wat heeft het leven een zesenzeventigjarige -aan de rolstoel gekluisterde- vrouw nog te bieden?”

In de benaderingswijze door enkele zorgmedewerkers van het woonzorgcentrum waar mijn moeder verbleef, had ik het voorrecht te mogen vaststellen dat 1 + 1 ook 3 kan zijn:

het vlot en correct uitvoeren van de zorg met dat extra vleugje 'magie' (in de volksmond ook wel 'warmhartigheid') die telkens weer een glimlach op mijn moeders gezicht toverde...

Mijn professionele hart, dat meer dan twintig jaar klopte in m'n job als leerkracht wiskunde en natuurwetenschappen, begon zich stilaan te transformeren...

En…

Zo gebeurde het dat ik,

twee jaar na de dood van mijn moeder,

uit dit 'anders vorm gegeven' hart,

opnieuw geboren mocht worden.

 

 

 

 

Isabel De Clercq (roepnaam ‘Isa’):

 

🚲 Warm verwelkomd op 9 mei 1974, in het Oost-Vlaamse Evergem, als tweede van drie dochters van een w-ondernemende vader en een zorgende moeder, aanvankelijk voor haar moeder en andere kinderen, niet veel later voor eigen kroost.

🚲 Zoeker naar lengte, breedte, hoogte, maar vooral ook naar diepte, knutselaar (ook wel benoemd als ‘prutser’ tijdens mijn kinderjaren), beproefde en beproever, vinder van zoveel moois in de medemens, in mijn geloof, de natuur en ver daarbuiten…

🚲 Regentes wiskunde, biologie en fysica. Niet meer in loondienst weliswaar, maar eerder tussen de regels te lezen in mijn liefde voor schema's, planningen, 'to the point'-evaluaties of meer uitvoerige beschrijvingen... 22 verrijkende jaren waarin ik mezelf mocht ontplooien tot een communicatievaardige, empathische vrouw die respect voor elk mens, ongeacht origine en leeftijd, hoog in het vaandel draagt.

🚲 Nog steeds en steeds meer bewust, moeder van vier schatten van kinderen.

🚲 Sinds 1 juli 2000 gelukkige vrouw aan de zijde van mijn ‘liefde op het eerste gezicht’: dé man van Berlaar-Heikant.

🚲 Gepassioneerd amateur-schrijfster van poëzie en doordenkwerk, waarbij het spelen met woorden centraal staat en waarbij elke letter, elk teken z’n plaats opeist, zelfs de (haakjes).

🚲 Koesteraar en uitdrager van de door jaren heen gegroeide ervaringen als mantelzorger van mijn moeder.

🚲 Omgeschoold zorgkundige met visum, sinds 2020 actief in het animeren van, luisteren naar en zorgen voor senioren in een woonzorgcentrum.

🚲 Warmhartige fietser aan het stuur van mijn éénvrouwszaak: ‘Isa belt aan’, waarbij de ondervindingen als dochter van een door het leven gevangen genomen senior enerzijds en als professionele zorgverlener anderzijds, als het ware de wielen aan 'mijne velo' zijn.

Hij brengt me bij de senior die nood heeft aan een luisterend oor of aan woordeloos genieten, gezellig binnen of in de verkwikkende buitenlucht.

 

Opnieuw geboren worden… Een vers hoofdstuk in mijn leven dat ik heel graag open met de woorden:

‘Mijn hart bevalt mij’,

in haar dubbele betekenis van ‘graag zien’ en

'(op)nieuw leven schenken.'

...

Ook en vooral aan de senior die, in deze geïndividualiseerde rush-maatschappij, al te vaak voorbij wordt gelopen, daarbij dreigt te vereenzamen, soms met slechts één doel achterblijft: het leven laten…

Deze mens laten hérleven en openbloeien, door samen terug te bladeren in dat unieke levensverhaal, daar laat ik mijn fietsbel voor rinkelen!

 

Warms

Isabel